Όταν τα πράγματα σκουραίνουν και μάλιστα ιδιαιτέρως επικίνδυνα (44-52 στα μέσα της τρίτης περιόδου), τότε ο κάθε προπονητής κοιτάζει τους παίκτες του και περιμένει να βγουν κάποιοι μπροστά να τραβήξουν το κάρο από τη λάσπη. Η ΑΕΚ είχε τη φιλοδοξία, είχε το πλάνο (Μανωλόπουλος), είχε τη διάθεση αλλά δεν είχε τύπους όπως ο Καλάθης ή ο Ρίβερς να την κρατήσουν. Από τη στιγμή που οι «πράσινοι» πάτησαν το κουμπί της αυτοσυντήρησης – επιβίωσης άλλαξαν τα πάντα πάνω στο παρκέ. Η άμυνα κατάπινε …σπαθιά και η κάθε επαναφορά των παικτών της ΑΕΚ έμοιαζε με μαρτύριο.
Διαβάστε περισσότερα στο Onsports.gr
